Muts met een staartje

Oh dacht ik, een SWAP, dat kan ik ook. De regels zijn eenvoudig: ik trek een lootje en maak voor de mama en haar kindje een cadeautje. Ik koos ervoor om een vissenmuts en handwarmers te breien.

Anderhalve maand lijkt lang, maar toch was ik net op tijd klaar voor het verzenden. Ja, maar dat lag niet per se aan de deadline. Wel aan het feit dat ik door telkens de tel kwijt te raken, de ene handwarmer zo'n vier keer opnieuw gebreid heb. En ik moet toegeven: ik kreeg er lekker warme handen van.

Foto © Daan Kogelmans

Een SWAP is plezant. Op het moment dat ik echt uitgekeken was op mijn werkstukken, mocht  ik ze namelijk opsturen en werd er iemand anders heel blij van.

En dan vol spanning wachten op wat iemand voor mij had gemaakt. 

Een omkeerbare zak, een luieretui, een naaietui en een drakenmuts.

Dit kwam  in één envelop(!) binnen en het was feest.

Zoef zoef courgette

Oftewel: snelle courgettesoep, een tip uit het Grote vegetarische kookboek.

Ik heb nodig: zoveel courgette als ik wil, 1 of 2 teentjes knoflook, een ui, een eetlepel olijfolie, een beetje groentebouillon (ik gebruik die van A.Vogel) en zout en peper naar smaak.

Wat gebeurt er dan? Ik snipper de ui fijn, en pers of hak de knoflook. Dit gaat in de pan met de olijfolie. Na een minuutje doe ik er de geraspte courgette bij, nog een minuutje later volgt zoveel water tot de courgette net onder staat (maak het zo waterig of zo dik als je zelf wil natuurlijk) en de bouillon. Vijf minuten goed doorwarmen en je kan de soep opdienen. Euh, opeten bedoel ik natuurlijk.

Waarom is deze soep een goed idee? Je hebt weinig ingrediënten nodig, ze is snel klaar, ze smaakt goed en ziet er verrassend uit.

Ik zen naar de duinen geweest

In de eerste post op dit blog bejubelde ik de doelloosheid. Dat betekent overigens niet dat ik nooit een doel heb. Al een tijdje sluimerde het idee om een keertje in de duinen te gaan wandelen met Zee in de draagdoek. Gisterochtend was er plots het gevoel: dat gebeurt vandaag! En als het zo goed voelt, dan valt ook alles op zijn plek. 

Met het doel om door de duinen vanaf Overveen naar de zee te wandelen, liepen we naar buiten en daar kwam onze tram voorgereden. In het station bleek net een trein te vertrekken en in Haarlem, jawel, stond de bus klaar. Voor de wandeling aten we een lekker broodje in het bezoekerscentrum de Zandwaaier en we besloten dat het een goede plek is voor kindjes. 

Om 12u begonnen we de wandeling en precies anderhalf uur later waren we aan het strand, waar de zon scheen ! Zee begroette de zee enthousiast, maar werd toch afgeschrikt toen het schuim over zijn voeten rolde. De vliegers bleef hij echter prachtig vinden. We dronken wat in het niet zo vriendelijke Parnassia paviljoen (dure en vieze wc's, verschoontafel ter hoogte van mijn schouders, geen mogelijkheid tot het vullen van onze recente duurzame aankoop met kraanwater, zelfs niet na het kopen van een consumptie) . Waarschijnlijk gaan ik en een paviljoen niet goed samen. Daarna gingen we met een fijne en afwisselende route weer naar het beginpunt. Onderweg zwaaide Zee naar het groepje aalscholvers in de vogelvijver en wierp hen zelfs kusjes toe. In totaal heb ik zo'n tien km gewandeld met Zee van iets meer dan 10 kilo op mijn rug in de Girasol Kameleon en ik heb nergens last van vandaag. Hoogstens een beetje een moe gevoel in mijn bovenbenen. 

Doel gehaald! Omdat ik het doel alleen maar als een soort wens had en het op mij af heb laten komen, terwijl ik op elk moment bereid bleef om een volledig andere kant op te gaan.