In de eerste post op dit blog bejubelde ik de doelloosheid. Dat betekent overigens niet dat ik nooit een doel heb. Al een tijdje sluimerde het idee om een keertje in de duinen te gaan wandelen met Zee in de draagdoek. Gisterochtend was er plots het gevoel: dat gebeurt vandaag! En als het zo goed voelt, dan valt ook alles op zijn plek.
Met het doel om door de duinen vanaf Overveen naar de zee te wandelen, liepen we naar buiten en daar kwam onze tram voorgereden. In het station bleek net een trein te vertrekken en in Haarlem, jawel, stond de bus klaar. Voor de wandeling aten we een lekker broodje in het bezoekerscentrum de Zandwaaier en we besloten dat het een goede plek is voor kindjes.
Om 12u begonnen we de wandeling en precies anderhalf uur later waren we aan het strand, waar de zon scheen ! Zee begroette de zee enthousiast, maar werd toch afgeschrikt toen het schuim over zijn voeten rolde. De vliegers bleef hij echter prachtig vinden. We dronken wat in het niet zo vriendelijke Parnassia paviljoen (dure en vieze wc's, verschoontafel ter hoogte van mijn schouders, geen mogelijkheid tot het vullen van onze recente duurzame aankoop met kraanwater, zelfs niet na het kopen van een consumptie) . Waarschijnlijk gaan ik en een paviljoen niet goed samen. Daarna gingen we met een fijne en afwisselende route weer naar het beginpunt. Onderweg zwaaide Zee naar het groepje aalscholvers in de vogelvijver en wierp hen zelfs kusjes toe. In totaal heb ik zo'n tien km gewandeld met Zee van iets meer dan 10 kilo op mijn rug in de Girasol Kameleon en ik heb nergens last van vandaag. Hoogstens een beetje een moe gevoel in mijn bovenbenen.
Doel gehaald! Omdat ik het doel alleen maar als een soort wens had en het op mij af heb laten komen, terwijl ik op elk moment bereid bleef om een volledig andere kant op te gaan.
2 opmerkingen:
Tout vient à point à qui sait attendre :)
Geen doel hebben betekent inderdaad niet dat je nooit ergens komt. En kusjes werpen naar aalschovers, mooier kan het toch niet worden zeker?
Groetjes!
Joris
Wat een leuke blog! Ik ben zelf ook veel met dit soort dingen bezig. De dingen op je af laten komen, doen wat er op dat moment bij je opkomt. Dingen een voor een doen en helemaal afmaken. Me niet druk maken over vroeger of de toekomst, maar genieten van wat er nu is! Dat voelt goed en het lijkt dan vaak of de wereld daarin mee gaat, net als bij jouw tripje naar de duinen.
Een reactie posten